poniedziałek


z pozdrowieniami dla Marty, która lubi zdjęcia, o ile nikt zdjęć jej nie robi ;)
skoro Witek wynalazł to w necie to dam to tu...

Oto i Ja- dufny w swe siły

W moce pozaziemskie

W swój gniew!

Gniew jak-otchłań oceanów-tak bezkresny

Gniew co siły mi przywraca i błądzić nie pozwala

Gniew co zło we Mnie wyzwala

W Gniew!

W Gniew jako istotę pozatwórczą

Pozarozumną

Dziwną i Niezrozumiałą

Silną!

Mój Gniew moją siłą

Moja siła moim gniewem

Ja w nim, a on we mnie

W dzień i w nocy

Jam go wyzwolił a on mnie ukształtował

Z bryły materii bezkształtnej

Z pustki międzyplanetarnej

Z otchłani mojej duszy

O ja zadufany w Sobie Samym!

JA!

Ja gniewny, Ja silny

Ja potęgi największej pragnący

Ja rząd dusz posiadający!

Ja kochający...

i tak bardzo miłości pragnący...

w samotności swojej tak smutny...


pozdrawiam
Michał

7 komentarzy:

Anonimowy pisze...

UUUUUUUUUUUUUUUUUUU taki mały a tyle złości.

Anonimowy pisze...

118?? To twój wzrost?? Chyba w kapeluszu jak stoisz na skrzynce od piwa :D

Anonimowy pisze...

nie

Anonimowy pisze...

spychokoparkobuldożerokulomiot.

Anonimowy pisze...

Twoje wiersze sa jak Pan S. Wielkie, bezkształtne, ale psoiadają jakieś ponadczasowe i uniwersalne wartości, które są ważne dla każdej żywej istoty zamieszkującej nasz świat :D

A nie sorry, twój wiersz ssie :D

Pozdro rodzyna

Anonimowy pisze...

A po lutym marzec spieszy, koniec zimy wszystkich cieszy.

Anonimowy pisze...

Śliczna fotka.....Pozdrawiam