te setki komentarzy zachęciły mnie do kolejnych publikacji. i znów zdjęcie i wiersz.
Wykrzyczeli hasła rewolucji, równości, braterstwa
Stworzyli siły bezpieczeństwa
Walczyli z imperialistycznym wrogiem
Niszczyli miłość ludzką gnoje...
A teraz mimo iż ich grzeje z paleniska smoła
Diabła przekonują w nieistnienie Boga
Pieczyska
31.01.2006 r.
Miłości głuchy upadku poety
Którego wiersze nie warte papieru
Na którym spisał swe myśli żałosne
Miłości która nie daje słów żadnych na papier przelać
Bo wszystkie nie godne
Miłości która nie zwykła przegrywać
Prowadź mnie w mej modlitwie
Która nie godna bóstw do których modły swe wznoszę
Miłości która nie daje zapomnieć
Oczu...
W których blasku chciałbym utonąć
Panie, jeśliś jest
a wiem żeś jest
racz zesłać ukojenie
racz zapomnienie zesłać
i chmurami niepamięci przysłonić
to co zostało ze wspomnień
z pamięci mej Ją wymaż
bo jeśli Ty tego nie zrobisz
to na potęgi silniejsze ode mnie się klne
zniszcze niczym abbadon świat ten żałosny
który w swej nienawiści bezmyślnej
ból tak wielki zadać mi zechciał
niczym Samson koumny nieba poruszę
i na głowy tych pysznych zarosumialców spuszę
i na swoją także
bo choć niczym bół-bogom siłe nam dałeś
ktłórą wiara i myślenie nasze,
to z światem tym marnym nas związać musiałeś
i jego opuścić nie w naszej jest mocy
a tylko Śmierci
takimi nas stworzyłeś, bogów upośledzonych
modrych i dumnych
silnych zarozumialców
w swej pysze potężnych
i słabych jak dzieci we mgle
gdy uczucia wkraczają w te dziwną
gre losu
rosyjską ruletkę
gdzie świat reworwerem a Ty..
kulą
mówią żeś litościwy
może i prawda
lecz czemu na bogów umarłych dziesiątki
musiałeś dać nam uczucia
wiarty
nadzei
miłości
wierzymy bo jakie inne wyjście nam pozostaje
nadzeją się tego życia trztmamy
miłość największych jest bólów prztyczyną
i wiedź o największy że Twoją to winą
i na Twoim sumieniu wciąż ciąży ta wina
za życie Wertera
i za moje także.
